Paolo Sorrentino ileride çok önemli yönetmenlerden olacak orası kesin. Üstelik İtalya'dan son dönemde çıkan en yaratıcı tarza sahip olan tek yönetmen belki de. Cuma günkü Emek seansında filmi izleyen zavallılardan birisi de bendim. Zira son 5 dk.da altyazı sisteminde oluşan arıza sebebiyle bütün film boyunca felsefe yapan Altın Kalpli Geremie'nin filme nokta koyan laflarını da anlayamadık. (Filmin kendi altyazısı maalesef Fransızca'ydı...) O yüzden bu filmi izlemek farz. Ama şu kadarını söyleyeyim filmin daha ortalarında zaten bu kararı almıştım. "Consequences of Love"la son yılların en yaratıcı işlerinden birisine imza atan Sorrentino bu üçüncü filminde hem her yönüyle aynı hem de oldukça farklı bir sinema yapıyor. Bu sefer soğukluk, aşırı bir sıcaklığa dönüşmüş. Yine garip ama daha bir İtalyan karakterlerle zaman zaman bir Fellini bazen de bir Coen Kardeşler filminde hissediyorsunuz kendinizi. Ortada dönen çok fazla dolap olmamasına karşın bunların aşırı bir stilizasyonla sunulması beni biraz rahatsız etti açıkçası. Bir de "Consequences..."da artı bir puan sağlayan dinamiklik ve az önce bahsettiğim aşırı estetik planlar burada filmin karakterlerine olması gerektiği gibi yansımıyor gibi gözüküyor. Sonuçta burada İsviçre'de sürgünde olan bir yalnız adam yok. Burada (her ne kadar yalnızlığı yine yaşasa da) çok daha girişken bir karakter ve küçük İtalyan bir kasaba söz konusu.Yine de Sorrentino'nun para, hırsızlık, yalnızlık ve sevgiye muhtaçlık gibi temalarından vazgeçemeyeceğini anlıyor gibiyiz.
Dediğim gibi filmi tekrar seyretmek istiyorum. Her ne kadar rahatsız etse de bu filmi biraz daha iyi sindirmek (ve son 5 dk.sını da anlamak) lazım.
L'Amico di Famiglia'nın (Aile Dostu) iki seansı daha var. Eğer "Consequences of Love"ı hali hazırda keşfetmiş şanslılardansanız bu filmi de mutlaka izleyin.
2,5/5
No comments:
Post a Comment